نویسنده: جولیو فرونی
  ترجمه : منوچهر سادات‌افسری

برشی از متن: 

نقد ادبى، در ایتالیاى پس از جنگ، به‌رغم قالب جدید نهادهاى مشروطه و اهمیتى که مسئلۀ رابطۀ ادبیات و سیاست در جامعه یافته بود، همچنان رشتۀ پیوند بسزاى خود را با جهان‏‌بینىِ دوران فاشیسم حفظ کرده بود تا آنجا که فقط در آستانۀ دهۀ شصت اهل نظر از پسِ تعامل با شیوه‌‏ها و چشم‏‌اندازهاى جدید نقد برآمدند. علاوه بر منتقدان «پیش‏کسوت» نویسندگان جدیدى نظیر مونتاله، سولمى، پاوِزه، پازولینى، فورتینى، سَنگوئینتّى و کالوینو با بضاعت‌‏هاى نقادانۀ درخور توجه وارد گود شدند و، با تمسک به رویکرد «جستارنویسى»، دیدگاه‌‏هاى مختلف و مترقى در شأن نظریه‏‌هاى ادبى و برقرارىِ رابطۀ زنده بین ادبیات و دنیا عرضه کردند.

دربارهٔ کتاب:

محصولات ادبىِ شبه‌‏جزیرۀ ایتالیا، که از نیمه‌‏هاى قرن بیستم به‌‏همت مترجمان فارسى‏‌زبان در اختیار مصرف‏‌کنندگان ایرانى قرار گرفته و تا اواخر قرن روزبه‌‏روز بر تعدادشان افزوده شده، اکنون به جایگاهى رسیده‌‏اند که جهت سنجشگرى هنجارمند، پس از قرار گرفتن در چشم‌‏انداز تاریخى، از صافى «نقد و نظر» ارزیابانه عبور کنند. جولیو فرّونى، منتقد ادبى، پژوهشگر تاریخى و استاد دانشگاه، این وظیفه را در این مجموعۀ دوجلدى به‌‏عهده گرفته و نه‏‌تنها آثار ادبیات داستانىِ ترجمه‌ ‏شده از ایتالیایى به ‏فارسى در طول این سال‏‌ها را در بوتۀ «نقد و نظر» قرار داده بلکه آنچه از میان این محصولات مهم بوده ولى از نظر کنشگران ایرانى به‌‏دور مانده نیز در دست معرفى و داورى‏‌اش قرار گرفته است. او زمینۀ پیدایش آثار را بررسى مى‌‏کند، به تحلیل مى‌‏پردازد، آبشخور اندیشه‌‏ها را وامى‌‏کاود و از کوشش به‌‏عمل‏‌آمده در حوزه‌‏هایى مانند روان‏کاوى، زبان‏شناسى، فلسفه، سبک‌‏شناسى و زیبایى‌‏شناسى نیز غافل نیست.