توتمیسم یکی از مهم‌ترین اشکال و صور دینی در جوامع ابتدایی است که طرفداران زیادی داشته است. قبایل و عشیره‌های توتم‌پرست، هر کدام حیوان یا نوعی گیاه و گاهی یک پدیده بیجان طبیعت را تقدیس می‌کنند و نسبت به او در میان خود وظایفی بر عهده دارند. از سوی دیگر زندگی یک قبیله یا کلان بر محور توتم مورد قبول، رسمیت می‌یابد و نوعی خویشاوندی میان اعضاء شکل می‌گیرد. به طوری که دو فرد از یک قبیله اجازه ازدواج با یکدیگر را ندارند.و بخش پهناوری از قاره آفریقا دارای سکنه‌ای است که به توتمیسم گرایش دارند. آفریقایی‌ها دارای کلان‌های جانوری و گیاهی فراوانی هستند که مهم‌ترین آنها عبارتند از: پلنگ، گاومیش، سگ، طوطی، کلان گیاه بارهنگ، ساقه غله و نخل شیره‌دار.

در حال حاضر در کشورهای گینه بیسائو، سیرالئون، بورکینافاسو، بنین و … توتمیسم به عنوان دینی رسمی در کنار سایر ادیان مثل اسلام و مسیحیت در میان مردم رواج دارد. آمارها نشان می‌دهد که این نظام ارزش‌ها و باورهای قومی نه تنها روبه ضعف و اضمحلال ننهاده، بلکه کاربست آن بر مبنا و محور یک آیین اخلاقی تأثیرات فراوانی از خود به جای گذاشته است.

بسیاری از مردم‌شناسان ثابت کرده‌اند که تأیید توتمیسم در فرهنگ جهانی و سایر ادیان بسیار فراگیر و گسترده است. از جمله میراث توتمیسم در آیین مسیح می‌توان به تقدیس کبوتر اشاره کرد. در کتاب انجیل کبوتر حیوانی مقدس و فرستاده خدا معرفی شده است.

کلود لوی استروس قوم‌شناس و انسان شناس فرانسوی و از نظریه‌پردازان انسان شناسی مدرن بود که در تمامی حوزه‌های کلیدی آن نظریاتی ارائه کرده‌بود. استروس را پدر مردم‌شناسی مدرن می‌دانند. نام وی با ساختارگرایی عجین شده‌است.از دیدگاه لوی استروس، هدف انسان شناسی ساختارگرا، رسوخ به لایه های زیرینِ سطحها و تمرکز بر روی «سازوکارها» به جای تمرکز بر روی مردمان و رفتارهایشان است.

استروس در این کتاب به بررسی توتمیسم و تاثیر آن بر فرهنگ و جامعه‌ی انسانی می‌پردازد.