نویسنده : مروین کینگ

   ترجمه : علی حبیبی

دوره بیست ساله گذشته برای جهان مدرن به نوعی بهترین روزگار و بدترین ایام بوده است. در این دوره شاهد دو واقعه تاریخی مهم بودیم: ابتدا رشد و ثبات، و سپس بدترین بحران بانکی تاریخ جهان صنعتی. در عرض یک سال و چند ماه، یعنی حدفاصل اوت ۲۰۰۷ و اکتبر ۲۰۰۸، آن‌چه به نظر عصر آگاهی می ‌رسید، به عصر ناآگاهی تبدیل شد، و اعتقاد جای خود را به بی‌ اعتقادی داد. بانک‌ های بزرگ در بزرگ‌ ترین مراکز مالی کشورهای پیشرفته ورشکست شدند، که این امر به کاهش گیج‌ کننده اعتماد در سطح جهان و ژرف ‌ترین رکود پس از دهه ۱۹۳۰ انجامید. این اتفاق چگونه رخ داد؟ آیا نشانه شکست افراد و نهادها بود، یا شکست اندیشه ‌ها؟ این کتاب پاسخی به این پرسش‌ ها و پرسش ‌های مشابه است.