نویسنده : ست گادین 

   ترجمه : شیما رضائی‌هنجنی

«مدرسه برای چیست؟». این پرسش اصلی گادین در این کتاب است.
بیایید به این پرسش بیندیشیم.
آیا کارکرد مدرسه ایجاد جامعه‌ای منسجم، ارتقای دانش و فرهنگ است؟ آیا آنچه در مدرسه آموخته می‌شود دانش‌آموزان را برای زندگی در جهان کنونی آماده می‌کند؟ اشتیاق آنان را به چیزهایی که علاقه‌مندش هستند ارتقا می‌دهد و شوق یادگیری پیوسته را در آنان برمی‌انگیزد؟ آیا آنان را برای آنچه باید، برای حرکت به سوی آینده، آماده می‌کند؟
یا برعکس؟ ترس، همسانی، رقابت و فرمانبرداری را در آنان تقویت می‌کند؟ و خلاقیت، رؤیاپردازی و نوآوری را از بین می‌برد؟
در عصر ارتباطات که آموزش‌های گوناگون و گسترده در حوزه‌های مختلف به وفور در دسترس قرار دارند، آموزش و سنجش یکسان چه نتیجه‌ای به دست می‌دهد؟
در دنیایی که خلاقیت‌های فردی و کارهای مشارکتی و گروهی و بین‌رشته‌ای جهان را به پیش می‌راند، رقابت بر سر نمره و معدل و رتبه به واقع چه کارکردی دارد؟
سنجش یکسان، نمره، معدل، تست، کنکور آیا در نهایت افرادی خلاق و شاد و موفق به بار می‌آورد؟
آموزش موجود در مدارس چه نسبتی با رؤیاهای دانش‌آموزان دارد؟ آیا رؤیاهای آنان را تقویت می‌کند؟
مگر نه این است که اختراعات و اکتشافات و نوآوری‌ها از رؤیاهای افراد سرچشمه گرفته است؟
اگر برادران رایت رؤیای پرواز نداشتند و برای آن تلاش نمی‌کردند، دنیا چه شکلی بود؟ اگر پاستور رؤیای ساخت واکسن را در سر نمی‌پروراند و برایش تلاش نمی‌کرد، چه؟ یا اگر فناوری‌های دیجیتال پا به عرصه نمی‌گذاشتند، چطور؟
اگر شما نیز پرسش‌هایی مشابه در سر دارید، این کتاب را بخوانید، با دیگران به اشتراک بگذارید و برای ایجاد تغییر، گروه همفکر خود را تشکیل دهید و برایش تلاش کنید.