نویسنده : شارلوت پرکینز گیلمن

   ترجمه : نیلی انصار

نویسندهٔ کتاب، شارلوت پرکینز گیلمن، بعد از به دنیا آوردن دخترش دچار افسردگی بعد از زایمان می‌شود و برای درمان به پزشکی سرشناس مراجعه می‌کند: دکتر سایلس ویر میچل، پدر علم عصب‌شناسی. دکتر میچل  که معتقد بود زن‌ها افسرده نمی‌شوند، بلکه هیستریک می‌شوند و هیستری هم درمانی جز استراحت ندارد ــ به گیلمن توصیه می‌کند مدتی کار را کنار بگذارد، نه بنویسد، نه بخواند و همراه شوهر و فرزندش خانه‌ای روستایی کرایه کند و همان‌جا بماند و استراحت کند تا حالش بهتر شود. 
گیلمن بعد از گذراندن دورۀ درمان داستان «کاغذدیواری زرد» را می‌نویسد. چند دهۀ بعد این داستان می‌شود یکی از مهمترین داستان‌های سبک گوتیک آمریکایی که در دانشگاه‌های جهان آن را تدریس می‌کنند. علت اینکه امروزه این اثر در زمرۀ ادبیات گوتیک آمریکا قرار می‌گیرد، تعلیق بسیار زیاد داستان و توصیفات مالیخولیایی زن از کاغذدیواری اتاقش و سایه‌ای ا‌ست که در پس آن می‌بیند، تا جایی که منتقدان بسیاری این داستان را هم‌ردۀ «یک شاخه رز برای امیلی» فاکنر می‌دانند.