(بر اساس نسخه علامه محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی)

نویسنده : شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی 

بی‌شک همه‌ی ما برای یک بار هم که شده، اشعار حافظ را زمزمه کرده‌ایم و با دلی سرشار از امید تفال‌زده‌ایم به کلماتِ روشن‌اش. حافظ که در تمام عمرش شاید یک بار هم از شیراز خارج نشد، اشعارش مرزهای سرزمین پارسی‌زبان را در نوردیده و دل‌ها و اندیشه‌های مردمان دیگر را هم دربرگرفته است. برای نوشتن در ستایش او و اشعارش، شاید بهتر است از کلمات خودش وام بگیریم و همین بس که بنویسیم «از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو»