نویسنده : توماس برنهارد

   ترجمه : عبداله جمنی 

خواندن برنهارد آسان نیست، اما در عوض ما شاهد دنیایی چنان سرتاسر جنون، چنان سختگیرانه تیره و تار، هستیم که همه چیز مضحک به نظر می‌رسد- مضحک نه به این دلیل که برنهارد مضحک، یا باورنکردنی، است، بلکه به این خاطر که او موفق می‌شود داستان‌هایش را کاملاً باورپذیر و زندگی را چنان مضحک تعریف کند. کلیر مِسود، نویسنده‌ی بچه‌ی امپراتور: بی‌امان، وسواس‌مند، کوبنده، مطلقاً مضحک و به طرز شگفت‌انگیزی زیبا. نقد ادبی نیویورکر: برنهارد نویسنده‌ای بسیار اصیل و مسحورکننده است. واشنگتن تایمز: در تاریخ ادبیات، برنهارد به عنوان نابغه‌ی پسا-جنگِ اتریش خواهد ایستاد. دنیایِ کتابِ واشنگتن پست: نثر برنهارد هیپنوتیزم کننده، توقف‌ناپذیر، و به سرعتِ خودِ اندیشیدن است. او، همچون تمام نویسندگان بزرگ، شما را وادار به اندیشیدن می‌کند. نقد ادبی ساتردی: اینجا با نویسنده‌ای روبرو هستیم که از استعدادهایی غیرطبیعی از نوع استعدادهای کافکا، موسیل، و بکت، برخوردار است. -پورتلند مرکوری