نویسنده : مانس اشپربر

   ترجمه : علی صاحبی

پنجاه سال است كه یک جایگزین كاذب رهایی‌بخش كه در حقیقت روی دیگر سكه‌ی استبداد مطلقه است به مانند ابزاری در دست باجگیران خطرناك درآمده كه به طور مرتب توجیهات سراسر دروغ خود را به ما تحویل می‌دهند. كشته شدن روزا لوكزامبرگ، كورت ایزنر، گوستاو لندوئو و بسیاری دیگر و رواج ترورهای فاشیستی، اعمال پست و غیر انسانی، رژیم‌های نیمه‌فاشیستی و در نهایت، جنایات مكرر خودكامگی، خنجر به دستان، دیپلمات‌ها و قلم به‌مزدان جنایات فاشیست‌ها را دست‌مایه‌ی باجگیری و دریافت حق‌السكوت كرده و می‌گویند: هر عملی كه علیه ما باشد، در واقع نوعی كمک به فاشیسم و همواركننده استقرار دیكتاتورهاست. اینان اضافه می‌كنند: لحظه‌ای نباید این مهم را از یاد ببرید كه فقط دو راه وجود دارد و لا غیر، با ما و بر ما، یكی را انتخاب كنید.

مجموعه‌ی حاضر دربرگیرنده‌ گفتارهایی است از نگارنده که با هدف تحلیل جباریت و روان‌شناسی سیاسی، نگاشته شده‌اند. نگارنده با در نظر گرفتن دو مفهوم "احساس خود کم‌بینی" و "تبدیل آن به عقده‌ی حقارت متراکم و رغبت‌های اجتماعی (خود را جای دیگران گذاشتن و از زاویه‌ی دید آنان به مسائل نگریستن) ریشه‌ی استبداد را تبیین می‌نماید.