این کتاب مجموعه ای از سه دفتر شعر ( گناه دريا، ابر و کوچه، بهار را باور کن ) فریدون مشیری است که به صورت مستقل نیز چاپ شده است.

شعری از این کتاب :

دلم می‌خواست: دنیا خانه مهر و محبت بود
دلم می‌خواست: مردم، در همه احوال با هم آشتی بودند.
طمع در مال یکدیگر نمی‌کردند
کمر بر قتل یکدیگر نمی‌بستند.
مراد خویش را در نامرادی‌های یکدیگر نمی‌جستند،
ازین خون ریختن‌ها، فتنه‌ها، پرهیز می‌کردند،
چو کفتاران خون‌آشام، کمتر چنگ و دندان تیز می‌کردند!