نویسنده : محمد پورکیانی

مدیریت بوروکراتیک فرهنگ، مهم‌ترین رویه سیاست‌گذاری فرهنگی در تاریخ معاصر ایران است. منظور از اداره بوروکراتیک، صرفا تحقق بوروکراسی در سازمان‌های فرهنگی نیست، بلکه به معنای هر نوع جابه‌جایی ابزار و هدف در حوزه فرهنگ است. آنگاه که سازوکار انجام امور فرهنگی اصالت پیدا می‌کند و اهداف و تاثیرات واقعی فرهنگی به حاشیه رانده می‌شود، با نوعی از بوروکراتیزه‌کردن فرهنگ مواجه هستیم که مهم‌ترین ثمره آن، مدیریت صوری فرهنگ بوده است. بدین نحو که با مجموعه‌ای از صورت‌های کم‌اثر در بخش فرهنگی روبه‌رو می‌شویم که از لحاظ حجم کاری و هزینه انسانی و مالی سنگین هستند، ولی از لحاظ تأثیرات فرهنگی نازل‌اند. مدیریت صوری و نمایشی در میدان فرهنگ، سبب اصالت‌یافتن اشکال فرهنگی به جای اثر واقعی فرهنگ می‌شود.