نویسنده : ویلم فلور

   ترجمه : صبا کارخیزان

چینی‌ها کاغذسازی را اختراع کردند، که در قرن ۸ میلادی در شهر سمرقند و بغداد به جهان اسلام وارد شد و در قرن ۱۱ به اسپانیا رسید. مدتها بعد، از اواخر قرن ۱۸ به بعد، اروپایی‌ها کاغذسازی مدرن و صنعتی را توسعه دادند. کتاب تاریخ کاغذ در ایران، ۱۵۰۱ تا ۱۹۲۵ مخاطب را با انواع کاغذهایی که در دوره صفویه و قاجاریه در ایران تولید می‌شد و نقش اساسی کاغذ وارداتی در تحولات این دوران‌ها آشنا می‌کند.

دولت ایران در تلاش برای ترویج فناوری کاغذسازی مدرن و اروپایی، ابتدا دانشجویانی را به خارج اعزام کرد تا این فناوری را یاد بگیرند و سپس تجهیزات لازم برای راه‌اندازی صنعت کاغذسازی را خریداری کرد. با این حال، در قرن نوزدهم، تولید داخلی کاغذ در ایران تحت فشار فزاینده واردات کاغذ قرار گرفت، و دولت تلاش‌هایش برای مدرن‌سازی صنعت داخلی کاغذ را کنار گذاشت.

نویسندگان کتاب با شناسایی و ترسیم ته‌نقش‌ها و مهرهای دوگانه تولیدکنندگان کاغذ، نمونه‌هایی از اختلاف در کیفیت، ترکیب، و جنس انواع مختلف کاغذ در قشرهای مختلف جامعه ایران را ارائه می‌دهند. از اطلاعات دیگر کتاب، داده‌های واردات، کشورهای صادرکننده کاغذ به ایران، راه‌های وارداتی، و نیز اوضاع متغیر بازار کاغذ است. در نهایت، استفاده‌های مختلف کاغذ در میان کاربران، از چاپ کتاب تا صدور فرمان تا نقاشی، بررسی شده است.