نویسنده : اونجلینا سمبو
   ترجمه : مهرداد مومنی ،پرویز شریفی درآمدی
 

این کتاب از پنج فصل تشکیل شده و نویسنده در این کتاب کوشیده نشان دهد که پدیدارشناسی هگل و تبارشناسی فوکو درعین حال که هرکدام به سنت های متفاوت فلسفی تعلق دارند، ولی از چند جنبه به هم شبیه اند. مثلا هر دو ثنویت های فلسفی (نظیر سوژه/ اوبژه) را رد می کنند و هر دو رویکردی تاریخی اتخاذ می کنند. سمبو در این کتاب هگل را در کنار فوکو بیشتر یک فیلسوف پست مدرن معرفی می کند تا فیلسوف نظام ساز مدرن مثل کانت. در فصل پایانی نیز نویسنده کوشیده اهمیت و تبعات هر دو رویکرد را در علوم اجتماعی و علوم انسانی با تکیه بر هرمنوتیک گادامری و هابرماسی در افق تبارشناسی و پدیدارشناسی نشان دهد.