نویسنده : پاتریک کوبرن 

   ترجمه : محمد قراگوزلو 

تعداد زیادی از روشنفکران ترقی‏ خواه ساعت زندگی و اندیشه‏ خود را به وقت اینترنت کوک و تنظیم کرده بودند. آنان صبح تا شب در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توئیتر پلاس بودند و فعالیت «انقلابی» و روشنگرانه‌ی خود را روی تاثیر اینترنت بر زنده‌گی مردمی بنا نهاده بودند که اساساً از وجود این شبکه‌ها بی‌خبر بودند. افراد بسیار معدودی از این جماعت برنامه و طرح عملی برای پیشروی در مسیر آینده داشتند. پیشتازان جنبش انقلابی هرگز به جست‏ وجوی وجوه مشترک خیزش کشور خود با انقلاب‌های اروپایی 1848 نرفتند تا دریابند که امکان پیروزی با چه سرعتی به شکست تبدیل می‏ شود.