نويسنده : رانالد هيمن
   ترجمه : اكبر معصوم‌بيگی

رانلد هیمن پایه ی کتاب کوچک اما بسیار گیرا و فکرانگیز خود را نه بر یک نیچه بلکه بر نیچه های متعدد و مجموعه ی ناپایدار صدا ها و آواهای متناقص نهاده است. همین صداهای رنگ رنگ سبب شده بود که هم روزگاران نیچه زبان طعن بدو دراز کنند و تفکر او را پراکنده، بی انسجام و متناقض ارزیابی کنند، اما دست کم نمی توان از این واقعیت سخن به میان نیاورد که بیش تر آن دستگاه ها و نظام های منسجم و یکپارچه ی فلسفی استوار بر یقین و ایقان در نخستین برخوردها با سده ی نو، در گردش سده ی کهنه یه سده ی بیستم، با بی آبرویی از پا درآمدند و شاید در تاریخ های فلسفه سخنی از آن ها به میان آید اما گفتارهای پراکنده، بی انسجام و آشفته ی نیچه مدرن تر از همه ی مدرن ها ماندگار، تاثیرگذار و بحث انگیز شدند.