نويسنده : پيتر مايكل استفن هكر
   ترجمه : اكبر معصوم‌بيگی

«روان‌شناسی فلسفی ویتگنشتاین سنت‌های دکارتی، تجربی مرشربانه و رفتاری را تضعیف کرد. ویتگنشتاین به جای شیء اندیشنده‌ی دکارتی انسان را می‌نشاند _ وحد نفسانی-جسمانی، نه روان یا نفسی متجسم _ موجودی زنده در جریان پرسیلان زندگی. چرا که موجودهای انسانی‌اند، نه ذهن (نفس)‌ها، که درمی‌یابند و می‌اندیشند، امیال دارند و عمل می‌کنند، احساس شادی و غم می‌کنند. ویتگنشتاین، در نقطه‌ی مقابل برداشت دکارتی و تجربی‌مشربی از امر ذهنی هم‌چون قلمرو درونی تجربه‌ی انفسی و ذهنی  که به نحو تصادفی و احتمالی با رفتار جسمانی پیوند دارد، امر ذهنی را اساسا متجلی در شکل‌های فتار انسانی می‌شمرد که بدین‌گونه "امر درونی" را جلوه‌گر می‌سازد.»