نویسنده : رکسانا بهرامی تاش ،هادی صالحی اصفهانی ،مهشید کریمایی

اشتغال مهم‌ترین و غتی‌ترین شیوۀ حضور در فضای عمومی و مشارکت در آن است و نه فقط منبعی برای کسب درآمد است که همچنین میانجی داوری فرد از خود و سنجش محیط پیرامون‌اش. اشتغال، موجب خروج فرد از فضای خصوصی و خانوادگی است و قدم گذاشتن در فضاهایی که هم می‌تواند افق منفعتی و منقبتی بی‌شماری را بر وی بگشاید و هم او را در معرض آسیب‌های گوناگون قرار دهد. همین چند وجهی بودن موضوع اشتغال است که باعث می‌شود فرد و تمام نهادهایی که در سرنوشت او دخیل هستند نسبت به آن برخوردهایی پیچیده داشته باشند.