نویسنده : چارلز فولر 

   ترجمه : محمدرضا طیبی

دَوِنپورت: من نیومده‌م اینجا که به سؤال‌های شما جواب بدم، ستوان. اسمم هم سروان دَوِنپورته، روشن شد؟

بِرد: (به تیلور) سروان! این یارو دیوونه‌ست؟

تیلور: شما قبلاً دستورهاتون رو گرفتید.

بِرد: من در مقام یه افسر اعتراض شدید خودم رو...

تیلور: (صحبتش را قطع می‌کند.) تو همون‌جوری که ایشون ازت می‌خوان به سؤال‌هاشون جواب می‌دی، بِرد، وگرنه بلایی سرت می‌آرم که حتی نتونی جیش کنی، سرباز!

بِرد آرام عقب می‌نشیند.

دَوِنپورت: آخرین بار کِی گروهبانْ واترز رو دیدید؟

بِرد: شبی که کشته شد، اما من نکشتمش ـ با لحنی با من و این سروانْ ویلکاکس صحبت می‌کرد که حقش بود سرش رو منفجر کنم!