نویسنده : بکی کندی 

   ترجمه : شقایق الکائی

سال‌هاست شیوه‌های تربیتی متفاوتی به والدین عرضه می‌شود که نتیجه‌ی مطلوبی در پی ندارند. تنبیه و پاداش، به کارگیری وقفه‌ی کوتاه، نمودارهای شکل‌دار برچسبی، نادیده گرفتن و ... همگی تمرکزشان بر رفتار و شکل‌دهی آن است، نه پرورش انسان. این رویکردها مهارت‌های لازم برای زندگی را به کودک یاد نمی‌دهند یا پاسخی به نیازهای عاطفی پیچیده‌اش نیستند. مشکلات دوران کودکی خود والدین را هم اگر اضافه کنیم، قابل درک است که چرا بیش‌تر پدر مادرها احساس درماندگی و فرسودگی دارند یا فکر می‌کنند سررشته‌ی امور را از دست داده و نگران‌اند کودکانشان را درست بار نیاوردند. دکتر بکی با سابقه‌ی طولانی فعالیت در حوزه‌ی روان‌شناسی بالینی، در نیک‌سرشت فلسفه‌ی والدگری خود را با راهکاری عملی مطرح کرده‌است تا بتوانید از وضعیت تردید و خودسرزنشگری دور شده و به اعتماد به نفس و رهبری مقتدرانه برسید.