نویسنده : هتر برنت ویگ

   ترجمه : حسین گلشاهی

زخم‌زدن و آسیب‌رساندن به خود یکی از مؤلفه‌های اختلالات روانی است. نویسنده با ارزیابی دقیق این موضوع که آسیب‌زدن به خود اساساَ چیست و فرد چگونه مرتکب این کار می‌شود، برآن است که نسبت مشکلات روانی و آسیب‌زدن به خود را مشخص کند و نشان ‌دهد مؤلفه‌های چنین رفتارهایی چیست و درمان پیشگیرانه‌ی آن‌ها چگونه ممکن می‌شود.

بخشی از کتاب :
درد جسمانی به رغم ناخوشایند بودن، هدفی را دنبال می‌کند. وقتی بدن احساس درد می‌کند، به این معناست که چیزی درست نیست. این پیام نشانه‌ای برای تغییر رفتار است. برای مثال، اگر کسی دستۀ ماهیتابه را بگیرد و بسوزد، به‌سرعت دستش را پس می‌کشَد. سرعتی که با آن شخص دستش را کنار عقب می‌کشد چون محافظ عمل می‌کند. نگه داشتن ماهیتابه ممکن است باعث سوختگی جدی شود. با وجود همۀ تلاش ما برای دوری از درد، تصور اینکه برخی عمدا به خود صدمه بزنند دشوار می‌نماید. افرادی که عمدا به خود صدمه می‌‌زنند، درگیر رفتارهای «آسیب‌زننده به خود» یا خودآزارنده‌اند.