نویسنده : ابراهیم رنجبر

فخرالدین رازی( ۶۰۶-۵۴۳هـ.ق) در مهم ترین شاخه های علوم زمان خود از جمله تفسیر، کلام، فقه، اصول، فلسفه ،حکمت ،طب، نجوم و زبان به کمال شهرت رسید و در همین حوزه ها بیشتر از چهل اثر مهم به جا گذاشت. یکی از مسائل مهم بشری که تاکنون نیز لاینحل مانده است، حدود جبر و اختیار در زندگی دنیوی و اخروی انسان بود و هست. فخر رازی درباره این مساله بیش از مسائل دیگر بحث کرده است. او پس از مطالعات و بحث ها و مناظرات و کر و فرهای فراوان، سر از جبر درآورد. یکی از آثار او که می توان گفت برگزیده و منتخب آثار و خلاصه افکار اوست، «رساله روحیه» است. این رساله را که مربوط به شش سال آخر عمر اوست، پس از مرگ پسرش نوشت. او در این رساله با جدیت تمام در مورد روح و سرگذشت آن در این دنیا، اندیشیده و اظهار نظر کرده است.