نویسنده : الن روب‌گریه ،مارسل امه و ...

   ترجمه : عیسی سلیمانی

نویسندگان این مجموعه، همگی، زمان خلق آثارشان، دوره پر از جنگ جهانی دوم می‌باشد و هرکدام به نوعی نماینده ادبیات معاصر فرانسه بعد از جنگ هستند.

داستان‌های این مجموعه طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند: از نکته‌سنجی ساخت‌یافته‌ی رمون کنو گرفته تا ابهام زیبای فیلیپ سولرز. هیچ مجموعه‌ای درباره ادبیات پس از جنگ نمی‌توان "رمان نو" را نادیده بگیرد و "ساحل" روب‌گریه نمونه‌ای نمونه‌ای موفق از این مکتب است. داستانی بی‌نقص، با دقتی سرد و با مکررگویی جزئیات، که از ویژگی‌های سبکی کار است. آنری توما نگاهی ملایم و طنزآمیز به جنگ ارائه می‌کند، درحالی که طنز درخشان ژان فری عامدا لرزه بر اندام می‌افکند. پی‌یر گاسکار روزنامه‌نگار رمان‌نویس، دوران کودکی‌اش را به عنوان پس‌زمینه‌ی حکایت بی‌وفایی‌اش می‌کاود و در قصه‌ی ژواندو نیز، گناهی واکاوی می‌شود، اما اینجا در روستا، نه در بولوارهای پاریس. و قدیمی‌ترین داستان این مجموعه نیز متعلق به مارسل امه است، که گرچه در بحبوحه جنگ جهانی، در  1943 چاپ شد و بی‌تاثیر از دوران اشغال نیست، اما برخلاف آثار دیگرانی که ادبیات را ابزار مقاومت فعالانه در مقابل اشغالگران کرده بودند، نمونه‌ای‌ست از تلاش برای ارائه ادبیات بی‌زمان و جهان‌شمول در چنین هنگامه‌هایی.