نویسنده : جی پارینی
   ترجمه : مریم خدادادی

شاید این رمان انسانی‌ترین، خصوصی‌ترین و نزدیک‌ترین تصویری باشد که از تشویش‌ها، درونیات و زندگی و زمانه‌ی یک فیلسوف می‌خوانیم.
 پاریس ۱۹۴۰: والتر بنیامین را از ورای نظریه‌پردازی‌هایش می‌بینیم، مردی همیشه در پی عشق و مغموم از عشق؛ مردی پناه‌برده به کتاب‌خانه‌ای در پاریس که طی یک دهه‌ی گذشته مشغول نگارش شاهکاری هزارصفحه‌ای است. اما تانک‌های نازی‌ها حومه‌ی شهر را پشت سر گذاشته‌اند و حالا دارند به قلب پاریس می‌رسند. از دور و نزدیک هشدار می‌رسد که برای زنده‌ماندن باید گریخت. بنیامین با دست‌نوشته‌ی ارزشمندش به امید نجات از کوره‌راه‌های کوهستان پیرنه رهس‍پار مرز می‌شود. این فراز غم‌انگیز با توصیف گذشته‌ی پیچیده و جهان‌وطنی بنیامین درهم تنیده است: کودکیِ غرق در رفاهش در برلین، سال‌های مشارکتش در جنبش جوانان آلمانی، سال‌های دانشگاهش و رابطه‌اش با متفکرانی که در  حلقه‌ی یاران صمیمی بنیامین بین دو جنگ جهانی بودند.