حافظ یکی از آثار پر شمار بهاءالدین خرمشاهی در زمینۀ حافظ پژوهی است . همین اصطلاح ” حافظ پژوهی ” را او باب کرده است . استاد دکتر منوچهر مرتضوی ، بنیان گذار حافظ شناسی نوین ایران ، کتاب حاضر را در جنب آثار دیگر مولف – از جمله حافظ نامه ( چاپ هفدهم ، 1385 ) و ذهن و زبان حافظ ( چاپ هشتم ، انتشارات ناهید ، 1385 ) ، اثری برجسته  و متفاوت شمرده است .در طبع ویراسته کتاب حاضر که چاپ چهارم آن است از زمانه و زمینۀ فرهنگی حافظ ، از سبک نو ظهور او در غزل ، و برای نخستین بار از اندیشه و سلوک سیاسی او سخن می رود . همچنین اندیشه های فلسفی و کلامی و اندیشه های دینی و اعتقادات حافظ ( و این که آیا شیعه است ؟ ) نیز اندیشۀ عرفانی او و جایگاه و پایگاهش در عرفان اسلامی /ایرانی ، و دو پیام با دستاورد بزرگ او – عشق و رندی – و سرانجام این موضوع که از حافظ چه می توان آموخت ، مورد پژوهش قرار گرفته است. فصل نهایی کتاب ، به کتاب شناسی توصیفی ، یعنی معرفی ارزیابانه و انتقادی بیش از 110 کتاب حافظ پژوهانه اختصاص دارد . این کتاب در دست ترجمه به انگلیسی است.