جاناتان هریس در این کتاب به بیان تاریخ هنر مدرن یا تاریخ هنرهای جدید نپرداخته، بلکه بیشتر سعی داشته تا از طریق رویکرد جامعه‌ شناختی، نگاهی نو به تاریخ هنر یا سرگذشت رشته تاریخ هنر داشته باشد.

کتاب هفت فصل دارد که عناوین آنها به ترتیب عبارتند از: «تاریخ هنر رادیکال – بازگشت به آینده‌ خود؟‌«، «مدرنیته‌‌ی سرمایه‌داری‌، دولت ــ ملت‌ و بازنمایی بصری»‌، «فمینیسم‌، هنر‌ و تاریخ هنر»‌، «فاعل‌، هویت و ایدئولوژی بصری»‌، «ساختار و معنا در هنر و جامعه‌«، «جست‌وجو از پس قطعیت‌ها» و «جنسیت‌های بازنمایی‌شده».

کتاب با اجازه ناشر اصلی و اطلاع نویسنده آن منتشر شده است. هریس بر ترجمه فارسی کتاب خود، مقدمه‌ای نوشته که بخشی از آن چنین است: «کتاب «تاریخ هنر نو» اندکی پس از انتشار در سال 2001، به زبان‌های چینی و کره‌ای ترجمه و منتشر شد. توافقی نیز برای انتشار نسخه ترکی آن حاصل آمد و اکنون ترجمه فارسی آن آماده انتشار می‌شود. باید بگویم این کتاب را به صورت روایتی تصور کرده بودم از سابقه‌ رادیکالیسم در رشته‌ای دانشگاهی و زمانه‌ هم‌پیوندی سیاست‌های رادیکال (مارکسیستی‌، فمینیستی‌، ضداستعماری‌، در فاصله‌ دهه‌های 60 تا 90) که آشکارا به پایان رسیده بود‌؛ اما با این قصد دست به نوشتن زدم که امید به تحول اجتماعی بنیادین را که نویسنده‌گان موردبحث من به نمایش می‌گذاشتند در جوان‌ترها برانگیزم و آنان را به بحث‌ها و ابزار تحلیلی مجهز سازم تا بتوانند در جامعه‌های ما که به شتاب دگرگون می‌شوند به درکی روشن از فرهنگ و هنر دست یابند.»