در میان فیلسوفان و رمان نویسان نیمه دوم قرن بیستم، آیریس مرداک از حیث دلمشغولى نسبت به اخلاق، مقام شایان توجهى دارد.
مرداک رمان نویسى حرفه اى و اندیشه ور بود. در طول ۴۰سال فعالیت فکر و ادبى خود ۲۶رمان پدید آورد. آخرین رمانش را هم در حالى نوشت که از بیمارى آلزایمر رنج مى برد.

آیریس مرداک  در ۱۹۱۹ در دوبلین ایرلند به دنیا آمد. ادبیات کلاسیک و تاریخ و فلسفه باستان را در آکسفورد خواند.
طى جنگ جهانى دوم از اعضاى فعال انجمن کمونیست بود اما عاقبت نسبت به ایدئولوژى آن ناخرسندى پیداکرد و استعفا داد. در دوران کار و تحصیلش مدتى زیرنظر لودویک ویتگنشتاین به تحصیل فلسفه پرداخت. در ۱۹۴۸ استادیار دانشگاه سنت آن در دانشگاه آکسفورد شد و تا ۱۹۳۶ به عنوان استاد مشاور یا راهنما در آنجا به کار اشتغال داشت.

از آن سال به بعد وقت خود را صرف نوشتن کرد. اولین کتابش در سال ۱۹۵۳ منتشر شد که پژوهشى انتقادى راجع به سارتر بود. مرداک در دهه ۱۹۴۰ با سارتر ملاقات کرد و به اگزیستانسیالیسم علاقه مند شد. در ۱۹۵۶ ازدواج کرد. در طول این سالها پیوسته به نوشتن رمان اشتغال داشت که از جمله موفق ترین آنها رمان زنگ (۱۹۵۸) است. برخى دیگر از رمانها و سایر آثارش عبارتند از : زمان فرشتگان (۱۹۶۵)، حاکمیت خیر و سایر مفاهیم (۱۹۶۷)، رؤیاى برونو (۱۹۶۹)، دریا دریا(۱۹۷۸)، سال پرندگان (۱۹۷۸) هنر و عشق(۱۹۸۰)، شاگرد فیلسوف (۱۹۸۳)، فراسوى خدایان (۱۹۸۷)،اسطوره سیاسى وجودى (۱۹۸۹)، متافیزیک در مقام راهنمایى به اخلاق (۱۹۹۳)، شوالیه سبز (۱۹۹۳)، وضعیت دشوار جکسن (۱۹۹۵)، اگزیستانسیالیست ها و عرفا، نوشته هایى درباره فلسفه و ادبیات (۱۹۹۷).
آیریس مرداک در ۱۹۹۹ درگذشت.

کتاب حاضر  از معدود آثار این نویسنده است که به فارسی ترجمه شده است.