'مارتین بوبر 'در کتاب 'من و تو 'در قالب گفت و گویی فلسفی تجربه دینی و حیات معنوی را در جلوه‌های گوناگون آن بر می‌کاود و رمز و راز رابطه و پیوند انسان را با اشیائ و اشخاص و سرانجام با امر متعالی باز می‌نمایاند .بوبر بر این باور است که' :ما با اشیائ رابطه‌ای یک جانبه داریم و درباره آنها فقط صحبت می‌کنیم, ولی اشخاص یا انسان‌های دیگر این گونه نیستند, ما نه فقط درباره آنها بلکه با آنها صحبت می‌کنیم, گفت و شنود داریم و مخاطبشان قرار می‌دهیم .'این رابطه شخصی و صمیمی را بوبر رابطه 'من و تو 'می‌نامد, رابطه‌ای در معنای ژرف آن که با خداوند و خداوند هم با ما دارد .کتاب بوبر با مضامینی که از قبل راجع به خدا نگاشته شده بود و همه آنچه که به عنوان معرفتی‌الهی, یعنی کوشش مستمر جهت نجات بعد مذهبی حیات از اظهارات متکلمین قلمداد می‌شد, دقیقا مورد توجه متکلمین است .این کتاب به نوعی نماینده به گل‌نشستن متاخر رمانتیسم و مشحون از ایده‌های دیانت یهود است .از خودبیگانگی, رجعت و جوهر از مضامین اصلی کتاب 'من و تو 'است .