کن‌جی میازاوا، شاعر و نویسنده‌ قصه‌های پری‌وار، که در سال ١٨٩٦ در «ایواتِه»ی ژاپن، و در شهر کوچکی به‌نام «هاناماکی» چشم به جهان گشود،داستان‌ها و اشعار وی یکی از پرخواننده‌ترین آثار ادبیات نویسندگان ژاپن به شمار می‌آید. شاید شعرهای کن‌جی میازاوا در برخورد نخست، ساده به نظر برسند اما بی‌شک این شعرها در کنار مطالعه زندگی آرام و انسانی او و تلاشش در جهت پدیدآوردن دنیایی بهتر و آبادتر دوشادوش روستائیان و طبیعت، تصویری برای همیشه از شعر و شاعری که مانند شعرش بود در یادها خواهد آفرید.

شعری از این کتاب :

«انبوه سست ابرها در آسمان آبی
و درخشش شکوفه‌های گیلاس زیر تابش آفتاب
اگر باد دوباره بر گیاهان بوزد،
حتی درخت قطع‌شده‌ی «تارا» هم خواهد لرزید.
من به‌تازگی بر خاک نرم کود پاشیده‌ام.
اگر به‌ناگه انبوه چکاوکان در آسمان به پرواز درآیند،
باد، بهت کبودش را خواهد وزید
و گیاهان زرد به جنبش در خواهند آمد.
انبوه سست ابرها در آسمان آبی
و درخشش شکوفه‌های گیلاس زیر تابش آفتاب
به درخشش شکوفه‌های گیلاس زادگاهم می‌ماند»