نویسنده در مقدمه کتاب پیرامون خودمداری ایرانیان خود برای جوامع دو دسته منافع خاص، شخصی و خصوصی و منافع عام، اجتماعی و همگانی و همچنین سه حوزه فعالیت شخصی و خصوصی، حوزه عمومی و حوزه سیاسی یا حکومتی را برمی شمارد . و در ادامه می گوید: منافع شخصی و خصوصی در جدایی از منافع اجتماعی و عمومی قرار می گیرد و نسبت به این یک ، تقدم می یابد. نتیجه اینکه حوزه عمومی زندگی اجتماعی تضعیف یا محدود و بی اعتبار می گردد. در این حالت، جامعه ای بوجود می آید که به آن جامعه ذره ای شده (atomized society) می گویند. . بر جامعه ذره ای شده غربی، فردگرایی و بر جامعه ذره ای شده ایران، خودمداری استقرار یافته است.

گرایش انسان به زندگی در محدوده ی رفعه نیازها و تحقق منافع و مصالح شخصی و خصوصی بی واسطه ی آنی و فوری ، به عنوان تعریف خودمداری ارائه می شود. در خودمداری هر فعالیتی متعلق به حوزه شخصی و خصوصی زندگی در نظر گرفته می شود یا به موضوع این حوزه زندگی تحول می یابد....