یاسوناری کاواباتا یکی از مهم‌ترین نویسندگان تاریخ ادبیات ژاپن است. متولدِ آخرین سالِ قرنِ نوزدهم و درگذشته در 1972. او یکی از مدرن‌ترین نویسندگان ژاپن است که سالِ 1968 جایزه‌ی نوبل ادبی را به دست آورد. کاواباتا رمان‌ها و داستان‌های مهمی نوشت که «کیوتو» یا «پایتختِ قدیم» یکی از آن‌هاست و کنار شاهکارهایی چون «آوای کوهستان» یا «خانه‌ی زیبارویان خفته» و «هزار دُرن»ا قرار می‌گیرد.

این رمان از تکه‌هایی کوتاه تشکیل شده که شرحِ جست‌و‌جوی دختر جوانی‌ است در کیوتو. دختری که برای یافتن رازهایی از گذشته‌اش ناچار به کشفِ این شهرِ باستانی ژاپن می‌شود. رمان مملو از صحنه‌پردازی‌های شگفت‌انگیز این نویسنده‌ی ژاپنی ا‌ست در جست‌و‌جوی هویت و از آن مهم‌تر تقابل انسانِ او با طبیعتی مرموز، زیبا و شاید بی‌رحم. یک ساختار تصویری عجیب که روح ژاپنِ قدیم را احضار می‌کند و آن را مقابلِ مدرنیته‌ی جدید قرار می‌دهد. می‌گویند کاواباتا برای نوشتنِ این رمان آن‌قدر دارو مصرف کرده بود که کارش به بیمارستان کشید. «کیوتو» در دهه‌ی شصت نوشته شد و از عواملِ بردن جایزه‌ی نوبل شد برای یاسوناری کاواباتا. او در اوجِ افتخار و البته افسرد‌گی شدید خودش را با گاز کشت...