ترجمه : فتاح محمدی
 
وی نمایشنامه "پدر" را در سال 1887 در سه پرده تراژیک به رشته تحریر در آورد و بازتابهای گوناگونی را در دوره حیاتش برانگیخت. عده‌ای این نمایشنامه را در تقابل با نمایشنامه‌های ایبسن می‌دانند که در دفاع از حقوق زنان نوشته شده بود.

استریندبرگ داستانش را حول محور تردید و دسیسه‌ برای نقض مسلمات و بدیهیاتی به نمایش می‌گذارد که خواننده (و یا بیننده نمایش) را دچار تلنگر و شوک غیرقابل باوری می‌کند، تا جایی که شخصیت اصلی اثر یعنی کاپیتان را به جنون کشانده و همگان را به پنداشت نادرست از حقیقت وامی‌دارد.

کاپیتانی با نیرنگ همسرش لورا، بر پدر بودن خود نسبت به تنها دخترشان دچار تردید شده و در نهایت به یقین می‌رسد که زنش به او خیانت کرده است. همه اطرافیان از جمله دایه و کشیش و دکتر، با تمهیدات زیرکانه‌ی لورا بر جنون کاپیتان صحه گذاشته و درتلاشند یا او را راهی تیمارستان کنند و یا موجب مرگ او شوند....