فروید در این کتاب به بحث در خصوص رؤیای کودکی لئوناردو داوینچی می پردازد ، رؤیایی که به زعم او کلید شناخت لئوناردو و آثار اور ا به دست می دهد . در این رویا لئوناردو سوار بر بال خیال و در دورانی که فاصله او از حیث زمانی  با دوران کودکی اش محل تأمل است ، به طرح مسئله ای می پردازد که فروید روان کاو آن را نمونه ای ژرف برای تحقیق می داند و همچنین روان کاو را قادر می سازد تا در فحوای آن بستری مناسب برای تحلیل روان کاوانه بیابد. لئوناردو داوینچی را حتی هم عصرانش نیز بعنوان یکی از بزرگترین مردان عصر رنسانس ایتالیا مورد تحسین و تمجید قرار داده اند ، حتی در زمان خودش هم به همان اندازه اسرار آمیز به نظر می رسید  که حال به نظر ما می رسد . یک نابغه تمام عیار ، کسی که تنها می توان در مورد ماهیتش حدس زد ولی هرگز نمی توان به عمق آن رسید.