این کتاب اثری غیر داستانی و دربرگیرنده روایت این نویسنده از چرایی و چگونگی یادگیری زبان ایتالیایی توسط وی است.لاهیری در این کتاب از تجربه خود برای یادگیری این زبان سخن گفته و نسخه اصلی آن را نیز به زبان ایتالیایی نوشته است و پس از آن به انگلیسی ترجمه شده است.

این نویسنده نامدار بنگالی-آمریکایی در این کتاب درباره نگاهش به یک زبان تازه و سیر آموزش آن سخن گفته است و سعی کرده نشان دهد مواجهه با یک زبان تازه و یادگیری آن بر خلاف تصور عامه، کار چندان سختی نیز نیست.

 

نویسنده در بخشی از کتابش درباره حس خود به این زبان می‌نویسد: 

 

وقتی عاشقی، دلت می‌خواهد تا ابد زندگی کنی. دلت می‌خواهد احساس وشوری که در دل داری همیشه بماند و برقرار باشد. خواندن به ایتالیایی آرزوی مشابهی را در من بر می‌انگیزد. نمی‌خواهم بمیرم. چون مرگ من به معنی پایان اکتشافاتم در این زبان است. چون هر روز کلمه‌ای تازه برای آموختن هست. پس عشق واقعی ممکن است نشانه جاودانگی باشد.