فرامرزپور در مقدمه کتاب با اشاره به مراحلی که کتاب برای انتشار طی کرده به برخی مشکلات تاسف‌انگیز اشاره می‌کند و می‌نویسد: «این اثر دریچه‌های کاملا جدیدی از شناخت مسائل جهانی و ایران بر من گشود و باعث شد که بتوانم وضعیت ایران را در قالب وسیع‌تری تحلیل کنم. اما با اینکه سطح کار از نظر فرهنگستان علوم پایان یافته تلقی می‌شد، من از چاپ آن خودداری کردم، زیرا با شناختی که به دست آورده بودم، مساله ریشه‌های عمیق‌تر تاریخی نیز داشت و باید در یک چارچوب گسترده‌تر بررسی می‌شد، لذا صبر کردم، لذا صبر کردم تا کار تحلیل وضعیت ایران در قالب کتاب «دریغ است که ایران ویران شود» در خردادماه 93 پایان گرفت.

پس از آن، در طول بیش از دو سال و نیم دیگر، به بررسی عمیق‌تر و تکمیل این کار پرداختم و آن را با عنوان و ساختار دیگری ارائه کردم، بنابراین حاصل این کار تقریبا 6 سال بعد از گزارش سال 89 به چاپ می‌رسد. در اینجا این تذکر لازم به نظر می‌رسد که در سال 1389 نتایج این کار، ابتدا در گزارش مبسوط‌تر به فرهنگستان علوم ارائه شد و پس از انجام اصلاحات موردنظر داوران محترم، گزارش نهایی، با حذف قسمتی از بخش تاریخی آن محدودتر شد. داور اول این کار جناب آقای دکتر حسین نمازی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم و داور دوم به پیشنهاد نویسنده، جناب آقای دکتر گواهی بودند که با فرهنگستان همکاری و از نظر زمینه کاری، با وضعیت بین‌المللی بیشتر از اعضا فرهنگستان آشنایی داشتند.

اما در اینجا به دلیل پیشگیری از هر گونه خطای احتمالی، دو تذکر ضروری به نظر می‌رسد،
1. گزارش نخست ارائه شده به دکتر گواهی که حاوی تحلیل تاریخی بود، بعد از مطالعه به محقق بازگردانده نشد. پس از درخواست نویسنده این پاسخ دریافت شد که همکاران ایشان از آن گزارش به عنوان کاغذ باطله استفاده کرده‌اند و لذا آن گزارش دیگر قابل برگشت نیست.

2. گزارش نهایی نیز به درخواست یکی از فرهنگستان علوم در اختیار ایشان داده شد.

دستیابی به منابع برای چنین تحقیقی بسیار دشوار بود، از یک طرف دسترسی به منابع برای ما بر عکس همکاران خارجی بسیار محدود بود، در حدی که ما تشنه‌وار با برخی منابع آشنا می‌شدیم اما نمی‌توانستیم آنرا به دست آوریم و از طرف دیگر تلاش برای به دست آوردن برخی دیگر از منابع با زحمت و صرف وقت زیاد همراه بود.»