علیمراد فدایی نیا از نسل نویسندگانی ست که نخستین تجربه های داستانی اش را در میانه ی سال های ۱۳۴۰، در نشریه های پیشتاز مدرن، به چاپ رسانده است. نشریه هایی مانند: “لوح”، “بازار رشت، ماهنامه ی ویژه ی ادبیات و هنر”، “جُنگ هنر امروز” و …

“حکایت هیجدهم اردیبهشت بیست و پنج” نخستین بار در زمستان ۱۳۴۰ انتشار یافت. انتشار این حکایت بلند صدای نویسنده ی پیشتازی بود از موج نو داستان نویسان نسل هزار و سیصد و چهل که در کنار هم نسلانش، در هر یک از داستان های بلند و کوتاهش، در جست و جوی سبک و بیانی تازه، بر اساس واقعیتی نو، از دیدگاهی متفاوت، راه های دیگری را تجربه می کرد.