«دیوشناسی ایرانی» 32 موجود خیالی در ایران مانند دیو، جن، آل، غول، نسناس و دوال‌پا را شناسایی و تحلیل‌های تئوریک روی آن‌ها انجام دادم. کتاب با استفاده از منابعی که در متن بارها به آن‌ها ارجاع داده شده،‌ از نظر تئوری و عملی، پژوهشی جدی و جدید به‌شمار می‌رود که علاوه‌بر علمی بودن عامه‌پسند نیز هست.

 این کتاب در 9 بخش اصلی با نام‌های «دیوشناخت»، «ماوا و جایگاه»، «زیانکاری درباره تولید مثل»،‌ «بچه‌آزاری»، «عشق و روابط جنسی»، «خیررسانی»، «پیکرگردانی و تسخیر»، «زیانکاری درباره خواب» و «رماننده‌ها» نوشته شده و در پایان نیز «نتیجه‌گیری»،‌ «کتابنامه» و «نمایه» آمده است.

 این پژوهش گونه‌ای مردم‌شناسی است. هنگامی‌که باورهای وهمی مردم را بشناسیم، در واقع با بخشی از جهان‌بینی و تاریخ مکتوم آن‌ها که در دسترس نیست،‌ آشنا خواهیم شد. آن‌چه افراد در سده‌های مختلف تاریخی به آن‌ها باور داشتند به نوعی بازگوکننده بینش مردم روزگار کنونی و بخشی از هویت و فرهنگ هر ملتی است اما امروزه این اعتقادات، پس زده شده و به آن عنوان خرافه داده‌اند.