نویسنده : فرانك اوكانر

   ترجمه : شهلا فیلسوفی

 

کتاب حاضر براساس سلسله سخنرانی‌هایی که 'فرانک اوکانر '( 1903ـ 1966), نویسنده ایرلندی, در سال 1961در دانشگاه استانفورد امریکا ایراد کرد, شکل گرفت .اوکانر در این سخنرانی‌ها دیدگاه‌های خود را درباره داستان کوتاه مطرح نمود .وی در تفاوت گذاری میان رمان و داستان کوتاه به مسئله 'تنهایی انسان 'اشاره می‌کند و می‌گوید' :در منحصر به فردترین داستان‌های کوتاه, هم چیزی وجود دارد که در رمان پیدا نمی‌شود, آگاهی عمیق از تنهایی انسان .'اوکانر در بررسی عمل این اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی کشورهای مختلف و نابسامانی حاکم بر این جوامع توجه می‌کند و معتقد است که داستان کوتاه خاص جامعه بسته است, در حالی که رمان به جوامع باز تعلق دارد .از نظر او 'در داستان کوتاه نگرشی هست که جذب مردمان له شده می‌شود, فرق نمی‌کند که کجا و چه زمانی باشد .خانه به دوشان, هنرمندان, آرمان گراهای تنها, خیالباف‌ها و کشیشان فاسد .'به نظر اوکانر, داستان کوتاه کالبد مناسبی برای بیان کلی زندگی نیست, زیرا داستان ناب برشی است از زندگی .