ترجمه : زهرا فلاح‌شاهرودی ،فرزانه معمار

 

چنانکه در توضیح پشت جلد ترجمه فارسی این کتاب آمده، آنتونی پیم در «اصول اخلاقی مترجم» مفهوم بینافرهنگی‌بودن را در مورد ترجمه مدنظر داشته و معتقد است که در بحث از ترجمه بهتر است شخص مترجم و این‌که یک ترجمه چرا و برای چه کسی انجام می‌شود، بر نقد ترجمه‌ها اولویت داشته باشد. پیم بر نقش مترجم به‌عنوان ارتباط‌دهنده فرهنگ‌ها و تسهیل‌کننده همکاری بینافرهنگی تأکید دارد و مسئولیت مترجم و علیت عمل ترجمه از موضوعاتی است که در کتاب خود به آن‌ها پرداخته است. کتاب شامل شش فصل است با عنوان‌های «دورگه‌ها یا فرزندان نامشروع؟»، «قاصدان»، «مسئولیت»، «علیت»، «همکاری» و «اصولی برای اخلاق مترجم».

 

آنتونی پیم در بخشی از مقدمه این کتاب درباره رویکرد خود به موضوع ترجمه و مترجم می‌نویسد: «روش ما بیشتر بر پایه ایجاد مجتمعی است از ایده‌ها، باورها و ارزش‌ها پیرامون بینافرهنگی‌بودن که هم سازنده‌اند و هم از یک شیوه تفکر برگرفته شده‌اند. جدا از این پیش‌فرض که یک مترجم خوب یا بد است، یک مترجم شفاهی خائن است یا دروغگویی زیانبخش، متعلق به یک فرهنگ است یا مزدوری بی‌وطن، ما به فراخور هر وضعیت خاص پرسش‌هایی را مطرح می‌کنیم. تلاش می‌کنیم عناصر ضروری این روند را با بازخوانی نظریه شلایرماخر به دست آوریم که از دید ما همه‌چیز در آن در جهت حذف امر بینافرهنگی است. سپس حکایتی از هرودوت را واکاوی می‌کنیم که با رمانتیسم آلمانی تفسیر شده است (منظورمان تفسیر برمان نیست!) تا چالش مهم تاریخ بینافرهنگی را بررسی کنیم. با نگاه به این مبنا، از خود می‌پرسیم که بینافرهنگی‌بودن بر پایه چه چیزی است، تا چه میزان می‌تواند فضای یک حرفه را مشخص کند، چرا در بسیاری از نظریه‌های ترجمه به رسمیت شناخته نشده است و چطور می‌تواند اصول اخلاقی‌ای را بنا کند که هم بتواند جامعیت خود را حفظ کند و هم در موقعیت ویژه هر مترجم به کار بسته شود. به بیان دیگر، ما در پی اخلاقی هستیم که بر مترجم متمرکز باشد، نه اخلاقی که ترجمه‌ها را داوری کند.»