«هورلا» کتابی است که در دو نسخه نوشته شده است؛ نسخه اول در سال 1886 منتشر شد که امروز رمان چندان شناخته شده‌ای محسوب نمی‌شود. نسخه دوم یک سال پس از آن منتشر شد.

«هورلا» دفتر خاطرات مردی اشراف‌زاده، مجرد و منسوب به طبقات بالای اجتماع است که از جنونی رنج می‌برد که با پیش رفتن داستان بیشتر خود را نمایان می‌کند. وی اضطراب‌ها و ناآرامی‌های درونی‌اش را برای شخص خیالی به نام «هورلا» می‌نویسد.
 

در ابتدای کتاب شیوه بیان خاطرات شفاف و روان است، اما هرچه پیش می‌رود داستان در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود؛ آنچنان که خواننده را در این شک فرو می‌برد که روایت‌های کتاب ناشی از جنون راوی است یا تنها بیان حقیقت است. این دیوانگی آنچنان در وجود راوی پیش می‌رود که وی خدمتکاران خانه‌اش را به آتش می‌کشد.

«موپاسان» با رنج‌های شخصیت اصلی داستانش آشنا بود. وی از افسردگی حاد رنج می‌برد که از نشانه‌های آن دیدن یک فرد خیالی هنگام نگاه کردن در آیینه بود. این داستان تنها با هدف رساندن یک پیام اساسی به خواننده نوشته شده بود: برای رهایی از «هورلا» تنها راه چاره، خودکشی است.

«هورلا» شخصیتی برگرفته از تمام افسانه‌هایی است که ذاتی شیطانی و فرازمینی دارد. رمان آخر موپاسان شاید بهترین منبع برای نفوذ به ذهن نویسنده‌اش باشد؛ رمانی آنچنان قوی که تا کنون 9 اقتباس سینمایی و یک اقتباس نمایشی از آن ساخته شده است.