«كاپوزي» داستاني است كه بر اساس نامه نگاري نوشته شده است. كل داستان بر اساس نامه نگاري هاي نويسنده اي با نام علي ارجمندزوار و ناشرش، رحمت الله جستاني، شكل گرفته است. نويسنده خيالي اين داستان، مدتي است كه با گرفتاري هايي نامعلوم روبرو بوده و در نامه اولش به ناشر، مي گويد كه ديگر قصد انتشار كتابش، «كاپوزي»، را ندارد و فعلا ترجيح مي دهد با خودش خلوت كند تا شايد در آينده گشايشي پيش آيد. گويا علي ارجمندزوار نويسنده اي است كه پيش از اين هم آثاري از او به چاپ رسيده بوده و از قديم با رحمت الله جستاني آشنايي داشته است. ارجمند در نامه نگاري هايش با ناشر درمي يابد كه او بي آنكه اجازه بگيرد كتابش را منتشر كرده و حتي بدتر از اين، خودسر دو مورد اصلاحيه هاي كتاب را هم انجام داده تا مجوزش صادر شود. حالا كتاب بي اجازه و اطلاع نويسنده به چاپ رسيده و عجيب اين كه با استقبال هم روبه رو شده است. در ادامه نامه نگاري ها، رابطه نويسنده و ناشر شكرآب مي شود و هر دو به هم مي تازند و داستان پيش مي رود. نامه نگاري ها با فرازونشيب همين طور ادامه پيدا مي كنند و نوعي از مناسبات ميان نويسنده و ناشر به واسطه اين نامه ها در قالب روايتي داستاني به تصور درمي آيد. روايتي كه خالي از طنز نيست و به برخي مواردي كه داستان نويسي با آن ها درگير است پرداخته شده است.