ترجمه : ابوالقاسم سری

 

دکتر ویلم فلور، دانشمند ایران‌شناس هلندی تحت عنوان «جستارهایی از تاریخ اجتماعی ایران» کتاب ارزشمندی تالیف کرده است که صنعتی شدن ایران از ۱۹۰۰ تا ۱۹۴۱ را تشریح می‌کند.

 در کتاب اول دو بخش «صنعتی‌شدن ایران» و «صنعت پارچه‌بافی و بازرگانی در ایران» را بیان می‌کند. کتاب دوم به «شورش شیخ‌احمد مدنی» اختصاص دارد.

 

در بخشی از کتاب آمده است: «برای اینکه حکومت بتواند نقشه خود را اجرا کند لازم بود بر اقتصاد تسلط بیشتری یابد تا زیرسازی اقتصاد خود را پیشرفت دهند و به همین دلیل میلسپوی آمریکایی را استخدام کرد...در سال ۱۳۰۹ حکومت ایران تصمیم گرفت صنایع تازه را به عنوان وسیله‌ای برای کاهش واردات و حمایت مبادله گسترش دهد...

در اکتبر ۱۹۳۴ اداره صنایع و معادن طی آگهی اعلام کرد در آینده هر کس قصد تاسیس کارخانه صنعتی داشته باشد برای اینکه از رقابت زیانبار جلوگیری شود باید نخست از این اداره پروانه دریافت کند...

در ۱۹۳۸، انگیزه ایجاد صنایع جدید به سبب هراس واقعی از اضافه تولید و کوشش‌های حکومت برای محدود ساختن منافع کاستی گرفت».