برسد به استخوان‌هایت» برای من آخرین کتاب از یک سه‌گانه است. «کشوری با دکمه‌های باز» آغاز این مسیر بود که سال ۹۳ در نصیرا چاپ شد. «از نامت چند حرف کبود به دهان‌مان پس دادند» میانه‌اش، که سال ۹۴ با مروارید بیرون آمد و حالا این کتاب، نقطه‌ی پایان. یعنی بعد از این باید مسیرهای تازه را تجربه کنم، که در سکون اتفافی نمی‌‌افتد و البته شاید در شتاب هم.

 

از توضیحات شاعر برای این کتاب