اين كتاب چند نوشته انتقادي در حوزه تئوري ادبي و پاره يي از قلمروهاي وابسته به آن است. در كتاب حاضر گفته مي شود كه فضاي روشنفكري عصر حاضر در دو شاخه متمايز از يكديگر قابل بررسي است: شاخه آفرينش هنري و شاخه حوزه انتقادي ادبيات، كه از شمار گرايش هاي آن مي توان به نقد نو، صورتگرايي روسي، ساختارگرايي، پساساختارگرايي، نقد ماركسيستي، نقد روانشناختي، نقد فمينيستي و هرمنوتيك اشاره دارد. اهميت ويژه كتاب حاضردر اين نكته نهفته است كه به تئوري نقد و مقوله انتقاد ادبي در ارتباط با آثار چند تن از شاعران و منتقدان امروز ايران (احمد شاملو، مهدي اخوان ثالث، سيمين بهبهاني و. . . . ) جنبه كاربردي داده و اين آثار را مورد بررسي عميق و انتقادي قرار مي دهد. كتاب از هشت گفتار تشكيل شده است. برخي از عناوين گفتارها عبارتند از: پيشينه نقد ادبي، كاوشي در شعر اخوان ثالث با تكيه بر تئوري دريافت، تحليل شعري از سيمين بهبهاني، بحثي پيرامون ويرايش شاملو از ديوان حافظ، ماركسيسم ادبي، نقدي بر كتاب عرفان و رندي در شعر حافظ.