«پرنسس‌ها فقراتشان بیرون نمی‌زند»، حول محور جهانی می‌گردد که ما هرروز با آن مواجه هستیم. آدم‌های خاکستری داستان‌های این کتاب، خود ما هستیم. من تلاش کرده‌ام در کتابم به خلوت زندگی آدم‌ها نفوذ کنم. تا زمانی که تلاش کنیم جهان خودمان را طوری نمایش دهیم که واقعیت ندارد، صرفا خودمان را گول زده‌ایم. داستان‌های این کتاب، بازگو کننده‌ی معضلات نسل جوان امروزی است، جهانِ نسلی که درک نمی‌شود و یا کمتر درک شده است. تلاش شده است تا در این داستان‌ها، واقعیت‌ها آنطور که هست نشان داده شود.

شیوه‌ی روایت این داستان‌ها به سبک مدرن بوده و تلاش شده تا از تکنیک‌های داستان‌نویسی نهایت استفاده را ببرم. شخصیت‌های این داستان‌ها همگی خاکستری هستند و هیچ سفیدی و سیاهی محضی در این شخصیت‌ها وجود ندارد. هرچند قبول دارم که داستان‌ها به سمت تلخی و سیاهی گرایش دارند، اما اگر تلخی‌ای هم احساس می‌شود، دلیلی جز مواجه شدن مخاطب با واقعیت‌های روزمره‌ای که با آن درگیر است، ندارد.