مجموعه داستان رویاهای بیداری، هفتمین مجموعه داستان از محمدرضا گودرزی است. از این نویسنده و منتقد ادبی پیش از این، کتابهای در پشت حصیر، در چشم تاریکی، شهامت درد، آنجا زیر باران، به زانو در نیا و اگه تو بمیری منتشر شده است.

نویسنده به روایت خود در ابتدای کتاب می گوید: « وقتی اولین مجموعه ام پشت حصیر که فینالیست بنیاد گلشیری و منتقدان مطبوعات شد، در آمد، بعضی از دوستان که تا آن زمان فقط با نقدهای من آشنا بودند، گفتند تو داستان نویس هستی، نقد را ول کن و به داستان بچسب؛ ولی من توصیه ی دوستانه ی آنان را گوش نکردم و تاکنون ۱۸۹ نقد، یادداشت و مرور کتاب در مطبوعات ادبی از من به چاپ رسیده است. حداقل ده سال هم هست که کارگاه داستان داشته ام…»

این مجموعه شامل ده داستان کوتاه: فریاد در تاریکی، غریبه، کلید، نقطه های کور، در بسته، بگذار برات قصه بگم، کبابی پاشنه طلا، کویر، لاک آبی تیره و خوشبختی چیه می باشد.
عنوان رویاهای بیداری، عنوان هیچ یک از داستان های کتاب نیست. ولی عنوانی حکایت کننده از زیر لایه ی مشترک داستان هاست. رویاهایی که در بیداری دیده می شوند. این رویاها در برخی از داستان ها، ادامه ی خواب راوی و در بسیاری از داستان های دیگر ردپایی از وحشت و ترس است، یا نمودی از خرافات اجتماعی آمیخته به طنز می باشد. درونمایه ی داستان ها، اجتماعی و فلسفی است. اغلب داستان های این مجموعه پایانی باز دارند.

چند داستان از این مجموعه: ( فریاد در تاریکی- غریبه- کلید) به نوعی در ژانر وحشت نوشته شده اند و دو داستان دیگر (کویر و نقطه های کور) نویسنده به طرز شگفت انگیزی خواب و بیداری و واقعیت و خیال را در هم تنیده است. در برخی ( مانند لاک آبی تیره و خوشبختی چیه) لایه ای از خیال پردازی طناز و آمیخته به طنز دارد و حالتی گزارش گونه به این دو داستان داده است.

داستان های کتاب اغلب در زمان حال روایت شده اند و این مخاطب را با نویسنده همراه می سازد و از سویی دیگر جنبه ی رویا در بیداری را قدرتمندتر می سازد. البته به جز داستان: «بگذار برایت قصه بگویم» و « لاک آبی تیره» که به کار بردن زمان گذشته در این دو داستان، گویا نویسنده به صورت تعمدی کمی جنبه ی قصه گی و خیال پردازانه به این داستان ها داده است.