«دنیا» ی ارانی که برای مدتی کوتاه، یعنی کمی بیش از یک سال، در دوازده شماره، به سرپرستی خود او و با یاری دو تن از برجستگان ادب و فرهنگ و دانشِ آن زمانِ جامعه‌ی ما انتشار یافت. چنان‌که امروزه، پس از هفتاد سال، با وجود جثه‌ای کوچک، پدیده‌ایست بزرگ که نه تنها اهمیتی تاریخی دارد بلکه مطالب آن، همانند خودِ بنیانگذارانش همچنان زنده است و در فضای فکری و زندگیِ اجتماعیِ جستجوگرانِ تشنه و ناآرامِ امروزین اثر می‌گذارد، و با اینکه فلسفه‌ی مادی و اندیشه‌های پیشتاز عصر نوین در میهن ما بسیار پیش رفته و گسترش چشمگیر یافته، مطالب آن ارزش‌های خود را همچنان حفظ کرده است.

«دنیا» در عین حال، از جهاتی تجربه‌ی بسیار ارزنده‌ایست برای نیروهای دانشوری که حاضرند به منظور گسترش اندیشه‌های ممنوعه، همه‌گونه خطر کنند. دیگر اینکه ارانی و یارانش توانستند با زیرکی و با زبانی ساده، در محیط عقب‌مانده و بسته‌ی زمان خویش، که استبداد سیاسی همه را خفه می‌کرد، و مجله‌هایی مانند «ارمغان» و «وحید» هر انسان سالمی را به سرفه می‌انداخت، پیشرفته‌ترین اندیشه‌های علمی و فلسفی و اجتماعی را بسط دهند، تا آنجا که حتی دانش‌آموزان دبستانی را نیز به سوی این اندیشه‌ها جلب کنند.