سرژ شالاندن با «شغل پدر» راهی برای فراتر رفتن از خویش یافته است. (روزنامه کیک) «شغل پدر» رمانی نیست که به ذهن استراحت بدهد؛ خواننده با آن فریاد می زند، اعتصاب می کند، توطئه می کند. (روزنامه لو سُوار) خواندن «شغل پدر» چنان دگرگونی عجیبی در خواننده ایجاد می کند که به طرز فراموش نشدنی حس می کنید سرژشالاندن از آغاز یک کیمیاگر ادبی بوده است. (روزنامه لاپِرِس) زمانی که انسان سعی در رو در رو شدن و نگاه کردن به دوران کودکی خود را دارد به نهایت زیبایی دست می یابد. (ژورنال تلراما) عجب کتابی است «شغل پدر»! در هر صفحه، خواننده رابا فروتنی سبک، شدت احساسات، و بازتابی زیبا از داستان، جذب می کند تا زمانی که عدم واقعیت داشتن حقیقت را بپذیرد. (نیکولاس موتن، روزنامه نگار و منتقد فرانسوی) «شغل پدر» داستانی نفس گیر میان دوران کودکی و دنیای فردی بالغ است. که ما بین آن ها تعادل ایجاد می کند. بهتر است آن را داستانی بین درام و کمدی بدانیم. (نشریه لا پِرِس)