حماسه گيلگمش، از نخستين آثار ادبي دوران تمدن باستان است كه از بسياري جهات در خور تحقيق و تفحص و انديشه است. داستاني آموزنده و در عين حال حاوي مضامين فلسفي و اخلاقي كه در باب نگرش انسان هاي باستان به جهان و مسائل آن، انديشه هاي ژرف و نكته هايي باريك در خود نهفته دارد. متن اصلي حماسه به زبان هاي كهن تمدن هاي باستان و به صورت لوحه هايي تكه پاره است كه به زبان هاي گوناگون اروپايي ترجمه شده است. ترجمه اين اثر به زبان فارسي براي اولين بار در سال ۱۳۳۳ شمسي توسط دكتر داود منشي زاده انجام شد. احمد شاملو هم با مبدأ قرار دادن ترجمه دكتر منشي زاده، زبان حماسه را به شكلي شيوا و امروزي و تأثيربرانگيزتر ويرايش كرد كه در سال ۱۳۴۰ منتشر شد

احمد شاملو درباره ی این ترجمه چنین گفته است :

واینک ، حماسه عظیم گیل گمش است. کهن ترین محصول اندیشگی انسان . من این حماسه را از روی ترجمه ای که هفت سال پیش ، بوسیله اقای دکتر منشی زاده صورت گرفته است پرداخته ام ، چرا که این شاهکار اندیشه انسانی ، بی هیچ تردید ، نیازمند ترجمه مجددی بود . من در اشتیاق ترجمه این حماسه میسوختم و هرگز نتوانستم متن فرانسوی معتبری که بتواند زمینه کار قرار گیرد به دست آرم ..در هر حال روزی بدین کاردست خواهم زد . و تا ان روز ، این " نوشته " که متن ان از اقای دکتر منشی زاده است و نثر ان از من ، به نام " حماسه گیل گمش "
                                                                                 
                                                                                                                                                       
خلاصه ای از حماسه :

روزگاری بر شهر محصور باستانی اوروک شاهزلده ای خردمند به خودکامگی فرمانروایی داشت . او نامش گیل گمش بود . دو سوم گیل گمش خدا بود و یک سوم باقیمانده انسان .وی در میان خانواده ها اندوه و اشوب گسترده بود ،و دختران را از پدرانشان ، کنیزان را از قهرمانان و زنان را از شویشان باز میگرفت .ساکنان اوروک شکایت به خدایان بردند .خدایان به شکایت ساکنان شهر با اورورو چنین رای زدند : تو گیل گمش را افریده ای . اینک مرد دیگری به صورت او بیافرین تا بایکدیگر بجنگند و بدینگونه اوروک و مردمانش در امان بمانند. اورورو از دم و خون خداوند جنگ ، انکیدو  را افرید که تن وی پوشیده از موی بود . وی در بیابان میان جانوران وحشی بزرگ شد