نویسنده : بهمن بازرگانی

فیلسوفان کلاسیک بر این باور بودند که باید مردم و مقامات همیشه از آنها کمک بخواهند و این باور را جا انداخته بودند که فیلسوف در راس جمله‌ی خردمندان است .فیلسوفان پست‌مدرن چنین ادعاهایی نداشتند .علت البته نه تواضع آنها که فقدان آمریت و نخوت بود .فلسفه‌های کلاسیک همیشه این باور را در اذهان مردم القا می‌کردند که گویا انسانهای معمولی باید اندیشه‌های اصولی و خردمندانه را از خردمندان یاد بگیرند .فلسفه‌های پست‌مدرن توهم هرمی بودن و سلسله مراتبی بودن خرد را در هم ریختند .انسانها شیوه‌های زندگی خود را بنا بر نیازها و گرایش‌ها و خواسته‌ها و اهدافشان می‌سازند و در محدوده‌ی زندگی شخصی خود بهترین مرجع تشخیص درستی و نادرستی و سودمندی و ناسودمندی آنها هستند .در پارادایم کثرت ،ساختارهای عمودی در حال دگردیسی به ساختارهای افقی‌اند .