نویسنده : آنتوان چخوف

    ترجمه : سیمین دانشور

نمايش‌نامه‌ي باغ آلبالو آخرين اثر چخوف است که در سال 1903 نوشته شده و در ژانويه‌ي 1904 براي اولين بار در تئاتر هنر مسکو روي صحنه آمده است. اشخاص نمايش همان آدم‌هايي هستند که در زندگي روزمره با آن‌ها برمي‌خوريم. هيچ‌کدام نقش برجسته‌اي ندارند، نه مبارزه مي‌کنند نه شکست مي‌خورند و نه حتي از خود دفاع مي‌کنند و نه به حل مشکلاتي که در برابرشان قرار دارد مي‌پردازند. منتظر حادثه مي‌نشينند و تقدير مي‌راندشان و تقديرشان را با شکيبايي تحمل مي‌کنند. گفتي نيروي اراده‌شان فلج شده است. امپرسيونيسم چخوف در آخرين تحليل نفي‌کننده‌ي زندگي نيست، بلکه از اميد به آينده سرشار است. در باغ آلبالو فروش باغ حکايت از وداع با گذشته دارد، گذشته‌اي که رو به افول است. و تبري که به کنده‌ي درخت‌ها مي‌خورد، تبري است که زندگي قديم و اشرافيت روبه‌زوال را واژگون و دگرگون مي‌کند.