نویسنده : هنری دیوید ثورو

    ترجمه : غلامعلی کشانی 

نافرماني مدني، مقاله‌اي است طولاني و کلاسيک در انديشه و فلسفه‌ي سياسي. در عين حال شرحي است بر علت اعتراض اخلاقي ـ عملي نويسنده به بي‌عدالتي آمريکا. شکل آن، خودداري از رعايت يک يا چند قانون مشخص يا نپرداختن ماليات و جريمه، بيش‌تر به دليل اعتراض اخلاقي يا سياسيِ بي‌خشونت بود، اما دلايلش را بايد از زبان خودش شنيد. کلام وي: «بهترين دولت، دولتي است که کم‌ترين فرمان را صادر کند.» امروزه سرمشقي براي کوچک‌سازي دولت‌ها شده است. کتاب به قلم ثورو، شاعر، طبيعي‌دان و فيلسوف سياسي قرن نوزده آمريکاست که شاگرد و همدم و منتقدِ مقاله‌نويس و فيلسوف بزرگ، امرسون است، کسي که او را چنين وصف کرد: ثورو تنها انسان آزاد شهرش بود. نوشته‌ي حاضر فقط گزارش نيست، بلکه هم دعوت به کنش و هم روبه‌رو کردن خواننده با پرسش‌هايي است بس اخلاقي و هميشگي، آن‌چنان‌که گاندي تدريس اين کتاب را براي آموزش عموميِ مدارس بسيار لازم مي‌ديد. ثورو قلمي دارد همانند سعدي ما و از حُسن اتفاق، يکي از شاخص‌ترين تحسين‌کنندگان سعدي در غرب است که صريحاً خود را خويشاوند فکري او مي‌داند. او شاعري است که با ساده‌زيستي، مبارزه با مصرف‌گرايي و تأمل در طبيعت و هستي، توانست زيستن را هم‌چون شعري بسرايد و نيز شعر زيستن را زندگي کند! متن کتاب، در عين کلاسيک بودن، لذت‌بخش و قابل درک براي عموم خوانندگان است